| ประมาณ 1 ใน 3 ของผู้ที่มีพยาธิเข็มหมุด
จะไม่มีอาการ เนื่องจากพยาธิเข็มหมุดมักไม่ได้ก่อให้เกิดพยาธิสภาพ
(relatively nonpathogenic) พยาธิตัวแก่อาจทำให้ระคายเคือง
(irritation) ต่อเยื่อบุลำไส้ (intestinal mucosa) และก่อให้เกิดอาการคลื่นไส้
อาเจียน และท้องเดิน ได้ มีผู้ป่วยน้อยรายมากที่จะเกิดอาการอื่นๆ
(systemic symptoms) เช่น ซีด หรือภาวะที่มีเม็ดเลือดขาวชนิด
eosinophils ในเลือดเพิ่มสูง (eosinophilia) แต่ไม่ใช่สิ่งที่พบเสมอไป
เนื่องจากพยาธิเข็มหมุดไม่ได้มีระยะที่ต้องไชผ่านเนื้อเยื่อ
(tissue-migrating stage) อีกทั้งไม่ได้อาศัยอยู่แบบทำอันตรายแก่ลำไส้ของคน
นอกจากนี้ ยังอาจพบพยาธิเข็มหมุดได้ในไส้ติ่ง
อย่างไรก็ตาม พยาธิเข็มหมุดไม่ใช่สาเหตุสำคัญของการเกิดโรคไส้ติ่งอักเสบ
(appendicitis) อาการในผู้ป่วยที่พบบ่อย จะสัมพันธ์กับการที่พยาธิตัวเมียวางไข่ที่บริเวณปากทวารหนักในเวลากลางคืน
ทำให้ผู้ป่วยมีอาการคันบริเวณทวารหนัก (pruritus
ani) จากภาวะ hypersensitivity reaction จนทำให้กระสับกระส่าย กังวล
และหงุดหงิด ซึ่งเป็นผลจากการนอนไม่เต็มที่โดยเฉพาะในเด็กๆ
นอกจากนี้มีรายงานว่าผลที่เกิดขึ้นอาจพบว่าผู้ป่วยโดยเฉพาะในเด็ก
ไม่เจริญอาหาร น้ำหนักลด มี hyperactivity นอนไม่หลับ ขบฟันเวลานอน
และปัสสาวะรดที่นอน enuresis ได้ การเกาอย่างรุนแรงอาจทำให้เกิดแผลถลอกและติดเชื้อตามมา
ในเด็กผู้หญิงพยาธิเข็มหมุดอาจไปที่บริเวณช่องคลอด
จนก่อให้เกิดช่องคลอดอักเสบ (vaginitis) แต่มีน้อยรายมากที่จะเกิดการอักเสบของปีกมดลูก
(salpingitis) หรือพบเป็นก้อน granuloma ในช่องท้อง (peritoneal
cavity) และในกระเพาะปัสสาวะ ตามมา |
